Verrassing
Eind vorige week hield onze oven er definitief mee op. Dat betekende ook het eind van ons gasfornuis – deze waren aan elkaar gekoppeld en deden al ruim 30 jaar trouw hun best. Dus een echte verrassing was het niet. Maar wel een beroerde timing. Want een week later is het Running dinner in Buren – en wij mogen een hoofdgerecht maken voor 8 man inclusief ons zelf.
Eerste stap
Onze marmeren aanrecht is nog net zo mooi als ooit. Dus de nieuwe kookplaat moest voldoen aan de oude maten. Nou dat was geen probleem. Daar is ooit goed over nagedacht, want het paste op de milimeter nauwkeurig. Alleen deed de eerste nieuwe plaat het niet – de tweede gelukkig wel. Na een aantal dagen chinees en koken op de houtkachel konden we eindelijk weer ‘gewoon’ koken. Het was wel effe wennen – maar eigenlijk is het een stuk rustiger om niet op gas te koken. En zo’n zwarte glasplaat oogt goed op zwart marmer.
Volgende stap
De nieuwe oven konden we pas bestellen als we de ruimte die overbleef konden opmeten onder de nieuwe kookplaat. Zo fijn – via internet werd deze geleverd op donderdagmiddag. Konden we vrijdag voor het eerst proefdraaien? Not. Eerst een uur leeg draaien om alle vieze luchtje uit te branden. En daarna een nachtje luchten. Zulke zooi wil je niet in je eten.
Effe wennen
De dag van het running dinner was dus flink stressen. Zowel kookplaat als oven zaten vol onverwachte geheimen. We hadden zoveel mogelijk overdag alles voorbereid – sommige gerechten te goed. De paprika’s hebben de tafel niet gehaald – te zwart. De tomaatjes waren ingestort – maar perfect van smaak. De rest hoefde ‘alleen nog maar even’ afgebakken te worden vlak voor het aan tafel gaan.
Genieten van het running diner
Allereerst is het vooral genieten. Het verzamelen in het mooie Weeshuis Buren alleen is al een feestje. Lekker veel mensen – allemaal zin in dit bijzondere feestje. Na de eerste lekkere hapjes krijgt iedereen een envelop met het adres voor het voorgerecht. Heerlijke chaos voor we op pad gaan – we mogen met zijn allen op de foto 😉. Knap staaltje van onze Chris om zo’n grote club te vangen. Vervolgens hebben we een heerlijk voorgerecht gegeten bij voor ons nieuwe mensen in een vertrouwd huis.
En dan het echte werk
Het voorgerecht was heerlijk. De plek gezellig – de eerste gasten stonden al voor de deur toen we bij ons huis aankwamen. Is geen probleem. Lekkere fles wijn opengetrokken en wij in de keuken de laatse handelingen verrichten. Tijdens het bakken ging het brandalarm een aantal keren af – dat was ook geen probleem – houdt iedereen lekker in beweging.
Dat was rennen!
Een volle tafel – genoeg voor twee maaltijden
Gelukkig is er goed gegeten. Er was veel. Te veel. Dus vandaag wordt het koken heel relaxed. Beetje opwarmen in de oven redden we het wel mee. We hebben zelfs genoeg om te delen met een buurman.
Nog meer running dinner
De volgende ronde is het dessert – ook weer een verrassing waar je terecht komt. Wel grappig om steeds zowel nieuwe mensen als oude bekenden tegen te komen. Ook bij het desert bleven we weer lekker lang hangen. Ik stootte mijn heerlijke desertwijn om. Was al het derde glas – dus maar goed ook. En daarna iedereen weer tegen komen bij het weeshuis.
Het was een heerlijke avond.
Dank ABBA voor het organiseren.
Margo Vonk's Blog 