Volmaakt. Dat zijn ze. En toch vinden mensen het onkruid.
Volmaakt. Dat zijn ze, de bloemetjes van Ereprijs. En toch vinden mensen het onkruid.

Wat kan er toch veel mis gaan bij het maken van een boek. Heb jij een draaiboek met alle onderwerpen en aandachtspunten waar je op moet checken? Ik niet. Ik denk dat ik het ook zonder kan. Hoe moeilijk kan het nu zijn, een boek maken? Ik heb er al duizenden gelezen en ik weet precies wat ik zelf graag zie in een boek. Alleen werkt het natuurlijk niet helemaal zo. Het is niet alleen maar schrijven, het is veel meer dan dat. Hoeveel meer? Inmiddels zit er al meer tijd in de afwerking dan in het schrijven zelf.

Lijst met kuddes

Naast het redigeren van de teksten is er een lijst van alle gescheperde kuddes in het boek opgenomen. Ik weet niet wie dat bedacht heeft, het had vast een goede reden, maar wat is dat een hoop werk. Niemand wil met een verkeerde naam of met een verkeerde plaats op zo’n lijst staan. Ik ben al lang blij dat bijna iedereen (ja, er is er echt een herder die níet op de lijst wil staan) meewerkt als ik vraag naar de juiste naam en de plek. Om het ook uitvoerbaar te houden is het vooral een lijst met namen geworden met de naam van de provincie waar je de kudde kunt vinden. Zo kan iedereen zelf een kudde in de buurt zoeken op internet. Straks komt deze lijst natuurlijk ook op mijn site met linkjes naar de kudde of de herder zelf.

Proefdruk

Om te voorkomen dat het boek er anders uitgaat zien dan ik en Suze willen, laten we ook een proefdruk maken via ‘bestel mijn boek‘. Dat geeft alvast een mooie indruk hoe het echte boek eruit gaat zien. Het enorme aantal afbreekfouten valt wel op. Ik dacht nog wel dat die er allemaal al uit waren. En passant nog wat stomme foutjes (d’s en t’s blijven moeilijk voor deze Rotterdamse) en dan is de tekst toch zo goed als klaar. Suze werkt nog heel wat foto’s bij en maakt nog ‘even’ een nieuwe voorkant. Dan wordt dat toch weer een verrassing!

Missertje

Zou ie dan nu eindelijk naar de drukker kunnen? Ik check het binnenwerk nog één keer. Toch nog een paar kleine foutjes bij het afbreken. Niet meer dan tien. En dan zie ik ineens iets NIET. Het voorwoord, waar is het voorwoord gebleven? Een boek zonder voorwoord kan echt niet. Zeker dit boek niet, want dankzij het voorwoord heb ik alvast een mooie verspreiding van mijn boek. Het zou dus echt een misser zijn, als het boek zonder voorwoord gedrukt zou worden. Suze mag weer aan de slag. Want een boek kun je niet zo maar uitbreiden met twee bladzijden. Ergens anders moeten twee bladzijdes verdwijnen. In dit geval betekent het iets minder foto’s bij het eerste hoofdstuk, de inleiding.En dan opnieuw checken of alle woorden op de goede manier worden afgebroken.

Prijs

Het voelt geweldig om het boek werkelijk persklaar te maken. Een beetje als het winnen van een prijs. Het duurt echt nog maar heel even….