Niet één, nee, twéé wethouders op bezoek. Bij mij. Het Buren Toen Theater zoekt poppen. Ik dacht voor de poppenkast. Handpoppen. Misschien iets groter dan normaal, anders ziet het publiek er niets van. Maar nee, gewoon menshoog. Liefs nog iets groter. Lekker indrukwekkend.
In het voorjaar puzzelde mijn overbuurman met wat stammetjes een poppenkast in elkaar. Mooi door zijn simpelheid. Ik bood aan poppen of een decor te maken. Heel lang hoorde ik niets. Opeens komt dan toch het verzoek om poppen. Iets minder tijd en iets groter dan gedacht. De poppen zijn de wethouders uit het stuk en de smoking die ze dragen is ook beschikbaar voor de poppen. Dat scheelt. Op het eerste gezicht zijn Freek en Thieu duidelijk verschillend. De een rondborstig en vrolijk, de ander lang, dun en wat zorgelijker. Nota bene, dat is de eerste indruk en zegt niets over de werkelijke mensen. Tijdens de repetitie mak ik een foto van de heren en ga aan de slag.
Hieronder een beeldverslag van de making of.
Met bijzondere dank aan Sonja voor het schilderen van het hoofd van Freek (de vrolijke) en Stijn voor het in elkaar zetten van de lijven.
Margo Vonk's Blog 